O životu i delu Dušana Radovića, srpskog pisca,pesnika,aforističara,novinara,urednika…
4 min read
Dušan Duško Radović je srpski književnik, pisac, pesnik, aforističar, novinar, urednik dečjih emisija na radiju i televiziji, dečjih časopisa i TV serija. Rođen je 29. novembra 1922. godine u Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca, u Nišu, a umro je 16. avgusta 1984. godine u Beogradu, . Otac mu Uglješa je po profesiji bio železničar poreklom iz Čačka, a majka Sofija je bila domaćica poreklom iz Niša.
Iz obe porodice je nasledio njihove najbolje osobine; sa očeve strane obrazovanje i prosvećenost, a sa majčine toplinu i marljivost. Bio je treće od četvoro dece. Obožavao je oca uprkos tome što je bio strog i sa 9 godina mu je posvetio svoju prvu pesmu… 1928. godine se sele u Suboticu gde Duško završava osnovnu školu i 6 razreda gimnazije. Školovanje je nastavio u Beogradu studirajući filozofiju. Po završetku rata postao je izvođač književnih radova i pisao je: skečeve, aforizme, najave, odjave, humoreske, pesme, priče, scenarije za igrane i dokumentarne filmove….. Radio je u listovima: „Zmaj“, „Pionir“, „Kekec“, bio je glavni urednik „Pionirskih novina“, urednik Programa za decu Radio-Beograda, urednik Programa za decu Televizije Beograd, urednik jednog od najboljih listova za decu u Evropi, „Poletarac“,,,, novinar „Borbe“ i od 1975.-1983. godine urednik Studija B…. Širokim narodnim masama je poznat po emisiji „Beograde, dobro jutro“ u kojoj je od 1976.-1983. godine publiku zabavljao aforizmima koji su objavljeni u tri knjige i prodati u 300.000 primeraka.
Duško Radović napisao je veliki broj knjiga od kojih su neke prevedene na engleski, ruski, nemački i druge svetske jezike. Njegova poznata dela su: 1953. godine radio-igra „Kapetan Džon Piplfoks“, 1954. godine pesme „Poštovana deco“, 1961. godine pesme „Smešne reči“, 1963. godine pesme i priče „Pričam ti priču“ i „Tužibaba i još 9 jednačinki“, 1963.-1965. godine televizijska serija „Na slovo, na slovo“, 1969. godine poema sa Matijom Bećkovićem „Če, tragedija koja traje“, 1971. godine pesme „Vukova azbuka“, 1972. godine pesme „Zoološki vrt Beograd“, 1977. godine aforizmi „Beograde, dobro jutro 1“, 1981. godine aforizmi „Beograde, dobro jutro 2“, 1983. godine poezija i proza za decu u četiri knjige: „Ponedeljak“, „Utorak“, „Sreda“ i „Četvrtak“, 1984. godine aforizmi „Beograde, dobro jutro 3“. „Volimo Beograd svakoga dana po malo“, „Poziv dobrim ljudima“, „Nikola Tesla“, „Sedi da razgovaramo“, „Plavi žaket“. Nakon njegove smrti objavljene su knjige: „Vestern“, „Ženski razgovori“, „O plakanju“, „Na slovo, na slovo“, „Na ostrvu pisaćeg stola“ i „Kratke priče“.
Dečji hor Kolibri u svom je repertoaru često izvodio pesme Duška Radovića: „Mrak“, „Plavi zec“, „Strašan lav“, „Šta je na kraju“, „Pesma o mleku“, „Tatin muzičar“, „Sve što raste htelo bi da raste“. Dobitnik je mnogih prestižnih priznanja kao što su Neven i Mlado pokoljenje, Nagrade zmajevih dečjih igrara, Nagrade sterijinog pozorja, Sedmojulske nagrade i diplomu Hans Kristijan Andersen za dečju književnost. Posthumno je dobio BIGZ-ovu nagradu.
