Hiljade ljudi na poslednjem ispraćaju prote Jovana Radivojevića

Na mesnom groblju u Borovu, danas je sahranjen protojerej-stavrofor Jovan Radivojević, paroh Druge vukovarske parohije i starešina Hrama Prepodobne matere Paraskeve na Dobroj vodi u Vukovaru, koji je u nedelju, 29.maja tragično preminuo u 43.godini života. Uz, bolom shrvanu porodicu, rodbinu, sveštenstvo i prijatelje, poslednjem ispraćaju prisustvovalo je nekoliko hiljada vernika i njegovih poštovalaca. Svetu zaupokojenu liturgiju u hramu Svetog prvomučenika i ahriđakona Stefana u Borovu, kraj odra prote Jovana, služio je Njegovo preosveštenstvo episkop osječko-poljski i baranjski gospodin Lukijan uz sasluženje sveštenstva i monaštva naše i drugih eparhija Srpske pravoslavne crkve, nakon koje je održano i opelo. Od prote Jovana, u ime sveštenstva Osječkopoljske i baranjske eparhije, oprostio se protojerej-stavrofor Mihajlo Marjanac iz Darde, arhijerejski namesnik baranjski, koji je posebno istakao njegov odnos prema hramu Svete Petke na Dobroj vodi, čiji je bio starešina, a od kojeg je načinio živu crkvu. Od svog bivšeg učenika oprostio se biranim rečima i protojerej-stavrofor Dušan Petrović, bivši rektor Karlovačke bogoslovije, a od svog školskog kolege i kuma protonamesnik Radivoj Nađalin iz Zrenjanina.

Pogrebna povorka je od borovskog hrama prošla Bulićevom ulicom, pored kuće u kojoj je prota Jovan rođen, a zatim Ratarskom ulicom do mesnog groblja gde je sahranjen. Oproštajni govor na borovskom mesnom groblju održao je Branko Dimitrijević, predsednik crkvenog odbora Druge vukovarske parohije.

Otac Jovan Radivojević je rođen u Borovu 1974.godine gde je završio osnovnu školu. Bogosloviju je završio u Sremskim Karlovcima, a studirao je i na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Odrastao je u porodici sa još šestero braće i sestara. Bio je suprug i otac troje dece, a nedavno je dobio i unuče. U svešteničku službu stupio je 1995. godine kada mu je dodeljena Druga vukovarska parohija i hram Svete Petke na Dobroj vodi u Vukovaru koji je za nekoliko godina potpuno obnovio i načinio ukrasom Vukovara i okoline.

Bio je omiljen među vernicima u svojoj parohiji, ali i šire, o čemu svedoči broj onih koji su na Dobru vodu dolazili ne samo nedeljom i o velikim pravoslavnim praznicima, već i na brojne manifestacije koje je prota Jovan organizovao. Jedna o njih je Kulturna i duhovna manifestacija “Brankovi dani u Vukovaru” koju je otac Jovan pokrenuo 2007.godine posvetivši je rano preminulom pesniku Branku Radičeviću, čija je majka Ružica poreklom iz Vukovara. Prota Jovan je o “Brankovim danima” pisao knjigu koju je, kako nam je jednom prilikom rekao, planirao izdati ove godine povodom desetogodišnjeg jubileja te manifestacije. Napisao je “Spomenicu hrama Prepodobne matere Paraskeve na Dobroj vodi u Vukovaru” (Vukovar, 2000.) i izdao zbirku duhovnih pesama “Pevaću Gospodu za života svojega” (Vukovar, 1996.). Aktivno je učestvovao u izdavanju parohijskog časopisa “Dobra voda”, a na vukovarskom Radio Dunavu dugi niz godina je uređivao i vodio emisiju “Reč pravoslavlja”. Versku emisiju je, pre više od 20 godina, kao mladi bogoslov, uređivao i na Radio Borovu. Jedno vreme, bio je i na čelu Vukovarskog srpskog pevačkog društva “Javor”. Pre nekoliko godina pokrenuo je projekat Parohijskog centra u Vukovaru čija je izgradnja započela prošle godine, a nastavljena ovog proleća. Želja mu je bila da u Vukovaru stvori kulturni i duhovni centar koji će okupljati srpski narod s ovog područja.

Oca Jovana su krasile najveće ljudske vrline zbog kojih je bio veoma cenjen i poštovan. Bio je oličenje dobrote, strpljenja, poštenja, humanosti, a iznad svega je pokazivao neizmernu ljubav prema čoveku. Uvek je bio vedar i raspoložen, ali je s druge strane znao da pruži utehu i nadu, ne samo svojim parohijanima već svakome ko bi mu se obratio za pomoć.  Bio je izuzetan govornik. Njegove besede su ostavljale snažan utisak i prosto je, kako kažu vernici, lečio rečima. Odlazak prote Jovana Radivojevića ogroman je gubitak za pravoslavni narod, za Srpsku pravoslavnu crkvu i ukupnu srpsku zajednicu na ovom području. Večna mu slava i hvala!

Tekst: D.Zečević i D.Bošnjak   Foto: S.Bubalo